۱- با توجه موجود بودن سیستم ابرسانی غرقابی pvc در اکثر چاههای کشاورزی و محدودیت کشاورزان خرده مالک در تهیه برق و استخر ذخیره اب و عدم سازش در تقسیم اب در استخر برای اجرای سیستم تحت فشار قطره ای در صورت اصلاح علمی این سیستم (سیستم زیر سطحی با لوله PVC ) یکی از پروژه های کارامد برای حل مشکل خرده مالکی با توجه به میزان اب و زمین و محدودیت زمان ابیاری برای کشاورزان میباشد.

۲- علاوه بر موارد بالا به علت مدفون شدن اب در محدوده ریشه و کاهش حرارت مستقیم به طور واضح از اثرات شوری اب کاربردی کاسته خواهد شد.

*۲-در این سیستم محدودیت کاربرد اب شور وجود ندارد و گرفتگی به هیچ وجه اتفاق نمی افتد

۳- این سیستم به نوعی برعکس سیستم زهکشی عمل میکند و کار تقسیم اب موجود را با تکنولوژی بسیار ساده بین ردیفهای موجود انجام میدهد که میتوان مکانیسم ان را با توجه به نیاز ابی درخت و ابشویی اصلاح کرد.

۴- در این سیستم در صورتی که موتور پمپ در ماههای گرم سال خراب شود کشاورزان به سادگی میتوانند با حمل اب و تخلیه به حوضچه ها بدون هیچ هدر رفتی درختان خود را از خطر مرگ و کاهش محصول نجات دهند.

۵- هزینه ی این سیستم به نسبت ابیاری تحت فشار بالاست وباید هزینه های ان برای استقبال بهتر کاهش یابد روشهای متعددی برای کاهش هزینه وجود دارد که در گزارش بعدی ارایه میشود

۶- با توجه به هزینه ی بالای سیستم و در صورت کمبود اب مالک اجرای مرحله ای ان به صورت یکطرفه برای کل طرح و در مرحله ۲ برای مابقی کاری معقول به نظر میرسد اما به هر صورت میزان اب و زمین وتامین نیاز ابیاری کامل درخت برای موفقیت پروژه باید مد نظر باشد

۷- سایز و تعداد و فاصله بین سوراخهای خروجی لوله های ابده با توجه به متراژ ردیف درخت و لیتراژ ورودی ان برای تخلیه یکنواخت در فیلتر شن باید به درستی محاسبه شود و در دفترچه طرح اورده شود.

*۷-باتوجه به سایز سوراخهای لوله انتقال دهنده اب گرفتگی در این سیستم وجود ندارد.

۸- تعداد لوله های متصل به حوضچه ی ورودی با توجه به لیتراژ کل باید محاسبه شود و در جداول دفترچه طرح اورده شود .

۹-با توجه به کاهش احتمالی لیتراژ مستقیم چاه کشاورزی در سالهای اینده میتوان با استفاده از دربند های pvc تعداد خروجی های حوضچه را برای مدیریت بهتر اب و حفط یکنواختی پخش اب در طول کانال کاهش داد.

۱۰- نکات بسیار کاربردی و مهم طرح درباره نوع کوددهی و عملیات باغبانی و راندمان کاربرد اب وسایر موارد در گزارشات بعدی به اطلاع کشاورزان عزیز و مدیریت اب و خاک میرسد.

گزارش بازدید طرح های شهرستان انار سری ۱
زمان بازدید:۲۰/۱۰/۹۳ تا ۲۷/۱۰/۹۳
کارشناس : مهندس مسعود زینلی

پارس عمران شهسوار مشاور و مجری سیستمهای ابیاری کم فشار زیرزمینی (زیر سطحی)

irrito جمعه 18 آبان 1397 ساعت 22:16

0 نظر

روشهای مقابه با شوری

خاکی که مقدار نمک آن به حدّی است که برای گیاه مضر باشد، خاک شور نامیده می‌شود.

و آبی که نمک آن به حدّیست که باعث افت محصول شود، آب شور گفته می‌شود. شوری خاک را می‌توان توسط آبیاری سنگین با آب شیرین کاهش داد. در خاک شور ریشه، گیاه به سختی می‌تواند آب مورد نیاز خود را از خاک جذب کند. در خاک‌های شور، رشد گیاه به خاطر کم‌آبی (هر چند که خاک به اندازه کافی مرطوب باشد) کم شده و متوقّف می‌گردد.

برای مقابله با شوری آب، نخستین گام، اندازه‌گیری میزان شوری آب آبیاری و دومین گام، اندازه‌گیری میزان شوری خاک است.

مواردی که هنگام استفاده از آب‌های شور باید رعایت کرد: ادامه مطلب ...

روشهای مقابه با شوری

irrito جمعه 18 آبان 1397 ساعت 21:59

0 نظر

تزریق اسید سولفوریک در سیستم آبیاری تحت فشار

اسید سولفوریک

یکی دیگر از مزایای سیستم آبیاری قطره ای و بابلر، امکان تزریق اسید در آب آبیاری با هدف پایین آوردن pH آب و حتی خاک می باشد. علاوه بر آن امکان استفاده از اسیدهایی که حتی خاصیت تغذیه هم دارند وجود دارد، بطور مثال استفاده از اسید فسفریک برای افزایش فسفر خاک.

بطور کلی در مناطق پسته کاری کشور، بسیاری از خاکها قلیایی بوده و یا در اثر استفاده مداوم از آبهایی با pH بیش از ۷/۵ و زهکشی نامناسب خاک، کم کم تبدیل به محیط قلیایی شده و جذب عناصر توسط گیاه در آنها کم می شود لذا استفاده از اسید برای بهبود شرایط این نوع خاکها ضروری است

برای استفاده از اسید باید به نکات زیر توجه جدی کرد:

۱-پس از مخلوط کردن اسید با آب، pH نباید از ۵ کمتر شود زیرا باعث خورده شدن قطعات فلزی موجود در مسیر آب می شود. در صورت نیاز به pH کمتر، باید زمان اسیددهی کوتاه و حدود یک ساعت باشد.

۲- معمولا برای شستشوی رسوبات در لوله ها و یا قطره چکانها از pH حدود ۳ به مدت یک ساعت استفاده شده و انتهای لوله ها برای خارج شدن رسوبات باز می شود و بلافاصله آب معمولی بدون اسید وارد سیستم می شود. چنانچه از آبهایی با کیفیت پایین یعنی با بی کربنات بالا استفاده می شود حتما بایستی حداقل یک ماه یکبار تزریق اسید کوتاه مدت انجام گردد.

۳- لازم است استفاده از اسید در ماههایی انجام شود که هوا خنک و یا معتدل می باشد زیرا استفاده از اسید باعث حل شدن نمک های خاک شده و شوری خاک را افزایش می دهد.

برای شستشوی خاک می توان در پاییز تزریق اسید داشت تا نمک ها را حل نموده و پس از آن با آبیاری غرقابی آبشویی نمود. در فصل بهار نیز تا پایان اردیبهشت ماه می توان برای بالا بردن جذب عناصر، تزریق اسید را ادامه داد.

۴- بهتر است ورود اسید به داخل سیستم کنترل مرکزی، در آخرین نقطه یعنی حتی بعد از فیلترها انجام شود تا با قطعات فلزی روبرو نشود.

۵- لازم است از لوله های پلیمری فشار قوی ۱۰ بار یا بیشتر و پمپ قابل تنظیم مخصوص تزریق اسید استفاده شده و شیر یک طرفه اتوماتیک پلیمری یا استیل در نقطه ورود اسید به آب روی سیستم نصب شود تا از برگشت آب به داخل اسید جلوگیری گردد.

۶-بایستی از اسید خالص استفاده شود مثلا اسید سولفوریک غلیظ با چگالی ۱.۸ گرم بر سانتیمتر مکعب. در صورتی که اسید رقیق شود خورندگی در پمپ و مسیر انتقال از پمپ تا ورود به آب بیشتر خواهد بود. در صورت نیاز به رقیق کردن اسید باید توجه داشت که حتما اسید به حجم زیاد آب اضافه شود و از ریختن آب در ظرف اسید اکیدا خودداری شود زیرا بسیار واکنش گرمازایی داشته و خطرناک است.

۷- استفاده از تجهیزات ایمنی مثل روپوش پلاستیکی، دستکش مخصوص، عینک و ماسک الزامی است و در زمان تزریق اسید باید از پمپ و مخزن اسید فاصله گرفت. لازم است برای شرایط اضطراری، کلید قطع کن برقی پمپ در خارج از محوطه نصب گردد.

۸- تزریق اسید باید حداقل یک ساعت پس از شروع آبیاری شروع شود و دو ساعت قبل از اتمام آبیاری به پایان برسد.

۹-توجه داشته باشید استفاده از اسید و تزریق آن یک کار تخصصی بوده و حتما برای بار اول باید از کارشناس با تجربه در این زمینه استفاده شود.

پارس عمران شهسوار

تزریق اسید سولفوریک در سیستم آبی

irrito جمعه 18 آبان 1397 ساعت 21:58

0 نظر

خشکی دشت رفسنجان تا ۱۵ سال دیگر

با توجه به شش میلیارد مترمکعب ذخیره قابل برداشت فعلی، باقی‌مانده عمر ذخایر سفره آبی رفسنجان برابر با ۱۵ سال خواهد بود.

روند فعلی برداشت از ذخایر استاتیک سفره آب زیرزمینی رفسنجان، «دیر یا زود» ذخایر را تا آنجا کاهش خواهد داد که برداشت بیشتر از این ذخایر دیگر عملی و اقتصادی نباشد. در چنین زمانی تعداد اندکی از ۱۴۹۵ حلقه چاه فعلی، آبده باقی خواهند ماند. اینجاست که کشاورزان با انبوه پرسش‌هایی نظیر؛ این «دیر یا زود» کی فرا می‌رسد؟ و چه مقدار از عمر سفره آب زیرزمینی باقی‌مانده است؟ و آیا سرمایه‌گذاری هنگفت برای سیستم‌های آبیاری نوین برای مدت باقیمانده کاری عاقلانه است یا خیر؟ مواجه می‌شوند.
در این مقاله، با فرض واقع‌گرایانه ادامه روند فعلی برداشت، منظور ما وارد شدن به نوعی تخمین برای باقی‌مانده عمر سفره آبی رفسنجان است. امری که تاکنون کارشناسان وزارت نیرو از انجام آن طفره رفته‌اند.
برآورد عمر سفره آب زیرزمینی دشت رفسنجان
ذخایر سفره در آغاز
گزارش های وزارت نیرو مساحت سفره آبرفتی رفسنجان را در اوایل دهه پنجاه ۴۰۰۰ کیلومتر مربع معادل با ۴ میلیارد متر مربع برآورد می¬کند. همان منابع ضخامت متوسط لایه آبرفتی دشت رفسنجان را ۱۵۰ متر دانسته است که ۶ درصد از این لایه آبرفتی آب و ۹۴ درصد آن سنگ و خاک است. لذا با یک محاسبه ساده می‌توان گفت که ارتفاع آب در سفره رفسنجان، قبل از حفر چاه عمیق و در زمان تعادل سفره، معادل مخزنی به عمق ۹ متر بوده است. پس حجم آب ذخیره شده در سفره آبی رفسنجان در زمان تعادل اولیه ۳۶ میلیارد متر مکعب برآورد می¬شود.
ذخایر کنونی سفره
ورودی‌ها اینک برای دانستن وضع امروز این سفره، بازه زمانی ۵۰ ساله گذشته را به سه دوره ذیل تقسیم می‌کنیم:
الف- دوره ۱۵ ساله از سال ۴۴ تا ۵۸
طبق گزارش‌های ارائه شده وزارت نیرو، ورودی دهه ۴۰ دشت رفسنجان و نوق ۱۶۴ میلیون مترمکعب بوده است. با در نظر گرفتن اینکه گزارشی درباره ورودی سالانه دشت انار در این دوره زمانی وجود ندارد، فرض را بر این می‌گیریم که ورودی این دشت کمی کمتر از دشت نوق و سالانه حدود ۴۰ میلیون مترمکعب باشد؛ در نتیجه ورودی سالانه محدوده مطالعاتی رفسنجان با احتساب فرض اخیر ۲۰۴ میلیون مترمکعب تخمین زده می‌شود.
ب- دوره ۲۰ ساله از سال ۵۸ تا ۷۸
برای به دست آوردن ورودی سالانه این دوره میانگین سالانه دوره اول و سوم را مبنا قرار داده‌ایم که برابر با ۱۴۲ میلیون مترمکعب است.
ج- دوره ۱۵ ساله از سال ۷۸ تا ۹۳
ورودی آب سالانه به سفره به میزان بارش سالیانه بستگی دارد. متوسط سالانه بارندگی از سال ۱۳۳۰ تا ۱۳۵۰ در محل فرودگاه کرمان ۱۷۰ میلی‌متر گزارش شده است. در حالی که متوسط سالانه بارندگی در بین سال‌های ۱۳۷۰ تا ۱۳۹۰ برابر ۱۳۱ میلی‌متر بوده است؛ بنابراین متوسط بارندگی در دهه ۷۰ و ۸۰ نسبت به بارندگی در دهه ۳۰ و ۴۰، تقریباً ۲۲ درصد کاهش داشته است. با قبول این اصل که میزان متوسط بارندگی اثر مستقیم روی میزان تغذیه سفره آبی دشت رفسنجان دارد کاهش ۲۲ درصدی، متوسط سالانه تغذیه سفره آبی رفسنجان در ۱۵ سال دوره سوم را به ۱۶۰ میلیون مترمکعب کاهش میدهد. از سوی دیگر در ۱۵ ساله سوم به دلیل صدور پروانه‌های بهره‌برداری در بالادست این سفره، یعنی دشت های بردسیر و قریه العرب و کرمان، از این بابت نیز با کاهش تقریبی ۸۰ میلیون مترمکعب از میزان ورودی سفره آبی رفسنجان روبرو بودیم. نتیجه آنکه برای دوره سوم میزان متوسط ورودی سالانه به ۸۰ میلیون مترمکعب تقلیل داده می‌شود.
بنابراین کل آب ورودی ۵۰ ساله گذشته به این سفره ۷۱۰۰ میلیون مترمکعب تخمین زده می‌شود.
برداشت ها

میزان برداشت از سفره در این ۵۰ سال در همان سه دوره زمانی برابر است با:
دوره ۱۵ ساله اول:

بر اساس گزارش‌های وزارت نیرو برداشت متوسط سالانه در این دوره ۴۵۰ میلیون مترمکعب است.
دوره ۲۰ ساله دوم:

در این دوره به گواهی گزارشات وزارت نیرو کمترین و بیشترین میزان آبدهی چاه ها سالانه برابر ۴۵۰ و ۷۵۰ میلیون مترمکعب اعلام شده است. بنابراین متوسط برداشت طی این ۲۰ سال، سالانه ۶۰۰ میلیون مترمکعب باید دیده شود. از سویی در گزارش‌های وزارت نیرو به نظر می رسد میزان آبدهی متوسط واحدهای بهره‌برداری کمتر از واقعیت درج شده باشد. برای این کم بودن میزان آبدهی می‌توان دو احتمال در نظر گرفت. اینکه تعداد واحدهای بهره‌برداری زیاد گزارش شده باشد که بعید به نظر می‌رسد. و یا میزان برداشت کم گزارش شده باشد که مورد دوم محتمل‌تر است. محاسبات میزان آبدهی چاه‌ها، بر اساس ساعات کارکرد پروانه انجام شده که البته این مساله به هیچ وجه از سوی بهره‌‌برداران رعایت نمی‌شده است. با مفروض دانستن اینکه ساعت کارکرد چاه‌ها ۳۰ درصد بیش از زمان پروانه باشد، ناچاریم مقدار برداشت این دوره ۲۰ ساله را ۳۰ درصد نسبت به آمار وزارت نیرو افزایش دهیم. یعنی میزان متوسط برداشت در این دوره، سالانه ۷۸۰ میلیون مترمکعب تخمین زده می‌شود.
دوره ۱۵ ساله سوم:

برداشت متوسط سالانه از سفره آبی رفسنجان طبق گزارش سال ۹۳ وزارت نیرو سالانه حدود ۷۲۰ میلیون مترمکعب تخمین زده می‌شود.
بنابراین میزان کل برداشت ۵۰ ساله از این سفره ۳۳۱۵۰ میلیون مترمکعب تخمین زده می‌شود.
ذخیره کنونی سفره آبی رفسنجان

با جمع جبری ورودی ۵۰ ساله و میزان ذخیره در آغاز، و با کسر میزان برداشت طی دوره ۵۰ ساله، ذخیره کنونی سفره آبی رفسنجان ۹۹۵۰ میلیون مترمکعب یعنی قریب ۱۰ میلیارد مترمکعب برآورد میشود.
ذخایر مانده قابل برداشت
به خاطر توپوگرافی سنگ کف، برداشت از سفره تا قطره آخر ممکن نیست و از نظر اقتصادی هر چقدر سفره پایین‌تر رود، مخارج استخراج آب به طور تصاعدی افزایش می‌یابد. از طرفی یکی از پیامدهای افت مستمر سطح آب زیرزمینی با اضافه برداشت، شور شدن تدریجی آب زیرزمینی و پیشروی جبهه آب شور به طرف آب شیرین است. از این رو میزان حداقلی آب در سفره که از نظر فنی و اقتصادی قابل استخراج نیست را یک نهم از کل ذخیره آغازین یعنی ۴ میلیارد متر مکعب در نظر می‌گیریم. پس:
میزان ذخیره مانده قابل برداشت ۶ میلیارد متر مکعب برآورد می شود.
تخمین مانده عمر سفره
اکنون میزان تغذیه سالانه دشت رفسنجان ۸۰ میلیون متر مکعب است. اگر وزیر محترم نیرو از فردا دستور عدم تجاوز بیشتر همکاران خود به منابع آبی رفسنجان – از طریق اعطای پروانه حفر چاه در بالا دست به خود وزارت نیرو – را صادر کند، میتوان امیدوار بود که میزان برداشت نیز از ۷۲۰ میلیون متر مکعب فعلی نهایتا در همان میزان تغذیه سالانه یعنی ۸۰ میلیون مترمکعب تثبیت گردد. اگر از این به بعد کاهش برداشت به روش خطی صورت گیرد، متوسط میزان برداشت سالانه تا مرحله اتمام ذخایر قابل برداشت برابر با ۴۰۰ = ۲ ÷ (۷۲۰ + ۸۰) میلیون مترمکعب خواهد بود.
بنابراین با توجه به ۶ میلیارد مترمکعب ذخیره قابل برداشت فعلی، باقی‌مانده عمر ذخایر سفره آبی رفسنجان برابر با ۱۵ سال خواهد بود.

انجام محاسبه جامع تر را از کارشناسان خبره وزارت نیرو، که قطعا اشراف و علم کامل به گذشته و حال و آینده این سفره تفتیده دارند، چشم داریم.

منبع: posz.ir

خشکی دشت رفسنجان تا ۱۵ سال دیگر

irrito جمعه 18 آبان 1397 ساعت 21:53

0 نظر

آشنایی با روش های آبیاری تحت فشار + تصاویر

آبیاری تحت فشار روش جدیدی از آبیاری است که در آن آب با فشار وارد لوله های اصلی و فرعی شده و از سوراخ هایی که به آنها قطره چکان ، آب پاش ، آب فشان و یا نازل می گویند ، به صورت قطره یا ذرات ریز خارج می شود

بدین طریق از تلفات آب در عمل انتقال به درون مزرعه جلوگیری و آب به اندازه ای که لازم است به مزرعه و محصول داده می شود . آبیاری تحت فشار به دو روش آبیاری بارانی و قطره ای تقسیم می گردد که راندمان آبیاری در روش بارانی از 32% به 70% و در روش قطره ای به 90% افزایش می یابد .

آبیاری بارانی

سیستم آبیاری بارانی روشی است که در آن آب تحت تاثیر فشار ایجاد شده بوسیله موتور پمپ ، وارد لوله های مسیر شده و از طریق آب پاش ها به اطراف پخش می شود که به طور کلی به دو دسته سیستم های لوله ای یا کلاسیک از قبیل سیستم کلاسیک ثابت و متحرک و سیستم های مکانیکی نظیر سیستم دوار مرکزی تقسیم می شود ادامه مطلب ...

آشنایی با روش های آبیاری تحت فشا

irrito جمعه 18 آبان 1397 ساعت 21:46

0 نظر

آبیاری زیر سطحی (زیرزمینی)

گزارش بازدید طرح های شهرستان انار سری ۱
زمان ۲۰/۱۰/۹۳ تا ۲۷/۱۰/۹۳